دیروز بار دیگر رسانه‌ها گزارش دادند که یک قایق حامل 105 مسافری که به صورت غیر قانونی قصد ورود به استرالیا را داشتند، در آبهای نزدیک آن کشور غرق شدند. طی یک سال گذشته این چندمین بار است که کشتی‌های حامل مهاجرین غیر قانونی در آبهای استرالیا غرق میشوند. اکثر این مهاجرین از کشرهای آسیائی و تعداد زیادی از آنان از هموطنان افغان ما میباشند. در همین حال سفیر استرالیا در کابل نیز روز یک شنبۀ این هفته هشدار داده بود که مهاجرین افغان و سایر کشورها به صورت قاچاق به استرالیا سفر نکنند، وی گفت که دولت استرالیا مهاجرین غیر قانونی را به کشور گینه بیسائو تبعید خواهد نمود. تبعیدی که معمولاً برای مجرمین در نظر میگیرند.
از طرف دیگر کشورهای اروپائی نیز رفتار خوبی با مهاجرین افغان ندارند تا حالا تعداد زیادی از افغانهای مقیم کشورهای اروپایی به ویژه از کشور انگلستان و سوئد اخراج گردیده اند و آنانی هم که هنوز اخراج نگردیده اند در سرزمین‌های غربی با موانع متعدد و دشواری‌های گوناگونی دست به گریبانند که از جمله میتوان بهره کشی و محرومیت کارگران مهاجری راکه کارگران ارزان لقب گرفته اند مثال زد که از گونه‌های مختلف ستم و بهره کشی رنج میبرند و این کارگران مهاجر از کشور ما و سایر کشورهای اسلامی در تمام کارهای شاقه و خطر آفرینی که شهروندان معمولی غرب به آن تن در نمی دهند به کار گرفته میشوند و مزد ناچیزی نیز در مقابل همه خطرات دریافت میکنند.
بر علاوه آن زمانی که یک شهروند غربی به هویت یک فرد افغان پی میبرد نگاهش عوض میشود و نتیجه گیری میکند که افغان کسی است که در مصالح عمومی و اهداف والا اختلال ایجاد میکند و بر همین نظر افغان همواره در معرض این تهدید میماند که ممکن است هر لحظه از آن کشور رانده شود و افغان همیشه سبب اصلی بیکاری، ازدیاد جرایم، داد و ستدهای مواد مخدر و سایر آفات اقتصادی و اجتماعی غرب قلمداد میشود.
بر اساس همین مفکورة تبعیض آمیز و ضد بشری است که استرالیا دروازه‌های کشور خود را بر روی مهاجرین میبنند و آنان را به جزایر دور افتاده و بدون سرنوشت رها میکند و کشورهای غربی مانند انگلستان و سویدن نیز اقدام به اخراج مهاجرین افغان مینمایند و جالب است که در این راستا سازمانهای مدافع حقوق بشر و نشریات داخلی و خارجی و مسؤولان حکومتی به ویژه وزارت امور خارجه کشور و نماینده گان شورای ملی هیچ گونه عکس العملی از خود نشان نداده و مهر سکوت بر لبان
دوخته اند.
شما تصور کنید که اگر به جای استرالیا، پاکستان و یا ایران اعلام میکرد که مهاجرین افغان و یا دیگر کشورهای بحرانی را به یک جزیرۀ دور افتاده میفرستند، چه غوغای رسانه‌ای علیه این کشورها به راه میافتاد؟! و یا اگر این دو کشور همسایه تنها برای یک هفته اعطای ویزا برای افغانان را متوقف کند، خواهید دید که سازمانهای به اصطلاح مدافع حقوق بشر چه سرو صدای برپا خواهند نمود، اما اکنون کسی از خود پرسیده است که چرا کشورهای اروپائی و استرالیا و امریکا برای افغانان ویزا نمی دهند؟!
سکوت مجامع بین المللی و سازمانهای داخلی و خارجی در مقابل اخراج مهاجرین از کشورهای استرالیا و اروپایی و بر عکس جنجال بیحد آنان در مقابل اخراج مهاجرین از کشورهای پاکستان و ایران، این سوال را در ذهن انسان ایجاد میکند که چگونه ممکن است کسانی که ادعای بشر دوستی آنان دنیا را پر کرده است در یک جریان (اخراج مهاجرین از کشورهای خارجی) دو
موضع گیری متفاوت داشته باشند. یعنی این تصمیم کشورهای استرالیا و اروپایی را برای اخراج مهاجرین افغان بر حق بدانند، ولی بر کشورهای مسلمان پاکستان و ایران به دلیل همین کار سیل انتقادات و تبلیغات شومی را راه اندازی کنند!! در حالی که ایران و پاکستان هر کدام طی تقریباً سه دهه حدود 4 ملیون افغان را در کشورهای خود جا داده اند، اما کشورهای غربی تاب تحمل کمتر از
50 هزار نفر را ندارند در حالی که همگان میدانیم که کشورهای همسایه از نظر اقتصادی بامشکلات فراوانی دست به گریبانند، ولی در مقابل ممالک اروپایی و امریکا و استرالیا از اقتصاد و توانایی‌های بسیار بالایی برخوردار اند. جای سوال اینجاست که کشورهای غربی هزینه هنگفت ارسال نیروها و جنگ در افغانستان را پذیرفتند، اما چرا آنها حاضر نیستند جهت حل معضله
بیکاری و رُشد دانش در افغانستان هر کدام دو صد و یا سه صد هزار جوان را برای مدتی برای کار و رُشد علمی در
کشورهای خود بپذیرند؟! همین استرالیای که خود را حامی و دوست مردم افغانستان میداند چرا حاضر نیست حد اقل ادازۀ نیمی از مهاجرینی را که ایران و پاکستان پذیرفته اند، بپذیرد؟
به هر حال برای این کشورها آنچه که مهم است سرنوشت ملت‌های بیگناه و حفظ حقوق بشر نیست، بلکه آنان به مصالح و منافع خود میاندیشند و هر جا هرگونه که بخواهند عمل میکنند و در واقع آنان نه انسانیت را میشناسند و نه حقوق آن را، بلکه حقوق بشر نیز بازیچه یی شده است در دست آنها برای رسیدن به اهداف شان.
در این میان مسؤولین مملکتی ما نیز متأسفانه در این گونه قضایا دنباله رو افکار غرض آلود گردیده و در قضیه بیسرنوشتی مهاجرین افغان در استرالیا مهر سکوت اختیار نموده است.
باید به مسؤولین یاد آور شویم همانگونه که دفاع از حقوق شهروندان افغان در کشورهای پاکستان و ایران بر عهده شماست، دفاع از حقوق افغانهای مقیم کشورهای انگلستان، سویدن و استرالیا و سایر کشورهای امریکایی و اروپایی از مسؤولیت‌های شما میباشد، پس ضمن تماس با آن کشورها به خصوص استرالیا، با جدیت اوضاع فعلی کشور را در نظر گرفته و مانع تصمیم غیر منطقی آنان در برخورد با مهاجرین گردید.
سرمقاله روزنامۀ انصار
تاریخ: 1392/5/30
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/521
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
